Een benoemding die ik geef aan het nieuwe. Het nieuwe geeft Alle mogelijkheden, alles kan, alles mag, niets uitgezonderd. Zingen, praten tegen de dieren, de bloemen, mijn haar weer verven als ik daar zin in heb, om 3 uur ’s nachts op staan als ik dat wil. Juichen voor de tv op Koningsdag, Laat of vroeg naar bed gaan. Sigaretjes roken. Om maar een paar ervaringen te noemen.

Het valt op dat er bijna op niets meer een ja-maar ontstaat. Het komt op en ik doe het. Beetje rebels, vrij!
Alleen op het roken kwam een ja-maar. Toen ik daar onderzoek op ging doen zag ik dat het onderzoek het probleem was. Dat ook dát kan en mag. En als het morgen weer anders is, dan is het weer anders.

Ik zie hoe ik heel veel zaken onderdrukte met heel veel gedachten als : “dat mag niet”, “dat kan niet”, “dat hoort niet”, “dat doe je toch niet”. Opvoeding, maatschappij, reclame, tv, indoctrinatie vanuit de kerk, onderdrukking van zoveel kanten. Het is het nieuwe ontdekken. En er ontstaat een natuurlijke balans.

Een goede vriend las mij vanavond een stuk voor uit het boek van Christiane Beerlandt, de psychologische achtergrond van blaaskanker. En ik zie zo mooi de opeenvolging van 50 jaar onderdrukking, de blaastumor die verwijderd is, de bal energie die enige dagen geleden naar buiten is gegaan en dit nieuwe een prachtige doorstroming weergeeft.

Er is ruimte. Daar waar ik al veel meer ruimte ervaarde is nóg meer ruimte ontstaan. Een enorme ruimte, alleen maar ruimte. Daarin komt van alles op en doordat de druk er niet meer is kan het alle ruimte krijgen. Het is niet goed, het is niet slecht, het is.

Vanmiddag had ik een pasgeboren baby in mijn armen. Het is zo’n 18 jaar geleden dat ik een pasgeboren baby in mijn armen had. En juist vandaag, juist dit moment met dat pure kindje in mijn armen verdiepte de puurheid zich in mij en kwam ik tot dit glasheldere inzicht.

De ruimte is de basis, alles ontstaat daarin. Het hele gebeuren. Woorden schieten hierin enorm tekort, toch is het fijn om hierover te schrijven.
Er is een soort high-gevoel. Er staat niks in de weg. Gedachten vliegen langs, omdat de ruimte zo groot is hebben ook zij alle ruimte om weer op te lossen.

Het is ook nog even wennen. Er is een nieuwe Ik ontstaan. Zo voelt het.

José Bosma