Zit daar verschil tussen dan? Ja, voor mij, in het bewustwordingsproces wel. Er is ook een bepaalde opbouw geweest als je dat zo kunt noemen. Opbouw in de vorm van herkenning. Het gebeurde en toen herkende ik het.

Vroeger, in de tijd dat ik nog therapie volgde, aan mezelf werkte, bij een psycholoog kwam werd me gevraagd naar de inhoud van mijn verhalen te kijken. Ik bleef in een kringetje ronddraaien want het ene verhaal bracht het andere naar voren. Verhalen van vroegere gebeurtenissen werden naar het heden gehaald en daardoor opnieuw beleefd. Ik leefde in het verleden. Ik probeerde de verhalen in het verleden op te lossen, te veranderen. Dat is natuurlijk een onbegonnen bezigheid want gebeurtenissen zijn gewoon niet te veranderen. Door al die verhalen van het verleden op te rakelen en wederom niet te voelen, alleen te willen veranderen bleef alles bij het oude.

Toen ik in de Mindstillness training de verhalen vertelde vroeg mijn leraar: “wat vóel je nu?” Eigenlijk wist ik in het begin eigenlijk niet wat ik voelde. Ik was bij de verhalen en dat het allemaal anders had moeten zijn. Maar keer op keer die vraag zette een afdaling in naar het gevoel, de emoties die nog aan die verhalen kleefden. Die vraag liet zien welke overtuigingen er onderliggend waren. Overtuigingen die ik tot op die dag nog had en waar ik naar leefde en handelde.

De volgende stap – en dat was zo’n anderhalf jaar later – was om de verhalen als gedachten voorbij te zien komen. Zonder er ook maar iets mee te willen. Gedachten over het verleden. Ook in die vorm bleven de emotie komen maar leefde ik niet meer in het verleden en was zeker niet meer  bezig om te willen dat het allemaal anders was gelopen. Gedachten waren er wel maar ik kon ze bekijken. Gedachten als woorden. Ik zág wat ik dacht.

En dan opeens is daar ook een verandering. Want door het bekijken en volgen van de gedachtenstroom hoorden die gedachten opeens niet meer bij mij. Ze ontstonden wel maar ik was er geen eigenaar meer van. Ze begonnen me steeds minder te boeien. Ik zag ze voor wat ze waren. Weinig gedachten kregen meer aandacht, ze vlogen als het ware voorbij en waren nauwelijks meer vast te pakken, met een enorme snelheid begonnen ze voorbij te vliegen.

En zo gebeurde het dat de gedachten niet gevolgd worden, maar het denken wordt gevolgd. Als een abstract iets wat er gewoon is. Een soort kluwen van energie die een constante aanwezigheid heeft, maar net zoveel impact heeft als de wind of een wolk.

Soms is er een neiging om een gedachte te onderzoeken. Of een emotie te bekijken die uit een idee of overtuiging oppopt die nog ergens in het systeem rond waart. Soms wordt die neiging een handeling en kijk ik eens goed naar iets met de vraag of het waar is. En nee, dat is het nooit, het denken is nooit waar!

De werkplek waar ik 5 dagen per week ben is een geweldige oefenplek en daar kunnen de diepste overtuigingen heel gemakkelijk aan het Licht komen. Het Bewustzijn zorgt er gewoon voor dat je nét die plek, gebeurtenis of ervaring ontmoet waar het Licht nog wat wil schijnen.

José Bosma.